Witajcie Kochane,
Przyszła pora na styczniowe denko, czyli porcja mini recenzji produktów, które zużyłam w ostatnim miesiącu.
Na początek żele pod prysznic marki Philosophy. Jeszcze przed świętami zakupiłam sobie kwartet tych płynów. Każdy o smakowitym aromacie związanym z jakimś tradycyjnym, świątecznym przepisem. Oczywiście przepisy te nie należą do polskiej tradycji, bo Philosophy nie jest polską marką. Zapach cinnamon buns należał do moich faworytów. No po prostu drożdżówki z cynamonem, jakie czasami zdarzy mi się spałaszować do porannej kawy. Bardzo autentyczny i przyjemny zapach. Mniej wyrazisty wydał mi się eggnog, czyli likier jajeczny, coś a’la ajerkoniak. Ale obu żelików używało się super przyjemnie, pachniały bardzo intensywnie, fajnie się pieniły, a zapach utrzymywał się po kąpieli na skórze.
Bardzo lubię mydełka do rąk B&BW, ale jeśli miałabym wybierać zdecydowanie wolę wersję bez drobinek. Zwykłe pianki są bardziej przyjazne dla mojej skóry, a tym peelingującym zdarza się, że przesuszają skórę dłoni. Zapach Candy Cane Bliss bardzo realistycznie oddaje słodki chłód miętowych cukierków Candy Cane (to te biało czerwone laseczki, które na pewno nie raz widziałyście dyndające na choince). Ulubieniec mój, ale również mojej córci :)
W styczniu opróżniłam aż trzy peelingi!! Przeznaczony specjalnie do dekoltu i biustu z drobinkami bambusa od Pat & Rub (recenzja -> KLIK). Cieszę się że go zakupiłam i wypróbowałam, ale na pewno do niego nie wrócę. Jest za drogi. A mnie wystarczy w zupełności używanie na te rejony, np. peelingu do twarzy, czy jakiejś wyjątkowo delikatnej wersji do ciała.
Kolejny to z drobinkami orzecha brazylijskiego z limitowanej edycji od Body Shop. Całkiem przyjemny peeling i orzechowy oryginalny zapach. Ale mnie nie porwał.
I ostatni to jeden z kwartetu cukrowo-solnych peelingów polskiej marki Kanu Nature. Jako pierwszą zużyłam wersję solną, Grejfrut z Żurawiną. Mocny zdzierak, intensywnie pachnący cytrusami. Drobinki soli zanurzone są w sporej ilości olejku słonecznikowego, dlatego koniecznie jest wymieszanie zawartości opakowania przed użyciem. Żurawinowy Kanu należy do tych peelingów, które pozostawiają po sobie tłustą warstwę olejków. Nie wszyscy lubię ten efekt, ja jak najbardziej tak.
Olejek Dr. Hauschka z migdałem i dziurawcem polecany jest dla ludzi o delikatnej psychice, szczególnie jako preparat
wspomagający dzieci w sytuacjach przeciążenia czy stresu np. w szkole,
przy problemach z zasypianiem. Dużym plusem Hauschkowych olejków jest szybkość aplikacji. Nakładamy je bezpośrednio po wyjściu z wanny na jeszcze wilgotną skórę. Niestety zapach migdałów z dziurawcem nie odpowiadał mi, było w nim coś drażniącego.
Kolejny olejek, tym razem nawilżający do twarzy marki Phenome, recenzowałam Wam tutaj (KLIK). Super sprawdził się jako dodatek wzbogacający krem na noc i uwiódł mnie subtelnym, mandarynkowym aromatem.
Początkowo psioczyłam na tę odżywkę (KLIK), nie podzielałam towarzyszących jej zachwytów. Ale z czasem się do niej przyzwyczaiłam i zauważyłam, że działa ciut lepiej gdy nałożę jej większą ilość na włosy. Co nie zmienia faktu, że więcej jej nie zakupię. Jest dużo skuteczniejszych dla moich włosów odżywek na rynku. Finalnie z Amercian Cream marki Lush rozstajemy się w przyjaźni.
Ostatnio kryterium skuteczności płynów do demakijażu oczu jest dla mnie - czy poradzi sobie ze zmyciem maskary Cover Girl. Nie, nie poradził sobie. A do tego gdy za często przecierałam nim oko, zostawiał dziwny biały osad na powiece. Delikatny, nie podrażniał oczu, generalnie polubiłam, ale wolę wersję Bielendy z awokado, jest ciut skuteczniejsza i nie „odbarwia oka”.
To już wszystko, a jak Wam jak poszło w ostatnim miesiącu?
Ściskam
Ściskam
