Dawno się nie szwendałam. Jeśli ma się rodzinę, pracuje od do, po pracy trzeba wracać do domu. Jeśli ma się wolny czas nie wykorzysta się go na szwendanie. Można wtedy iść z mężem do kina albo do restauracji. Można iść na jakieś przyjemne zakupy. Spotkać się z koleżanką. Zrobić coś pożytecznego. Ale szwendanie nie jest pożyteczne, nie wynika z niego nic konkretnego.
W sobotę byłam sama, zupełnie sama. Mimo tego że za oknem padał deszcz, wsiadłam w autobus i pojechałam przed siebie. Najpierw do sklepu z ekologiczną żywnością, chciałam kupić maseczkę Luvos, ale nie było, na pociechę kupiłam czekoladową herbatę Yogi Tea.
Wracać do domu? Nie ... nie mam ochoty. I tak zaczęło się moje szwendanie. Pojechałam do centrum, pokręciłam się po TK Maxxie. Zjadłam kanapkę w Oskarze, z serem i pieczarkami. Poszłam do Empiku i słuchałam płyt. Bardzo marzyłam, żeby iść na balet, Jezioro Łabędzie. Dlatego z Empiku wyszłam z płytą najpiękniejszych utworów z baletów Czajkowskiego.
Będę też robić sama krem, może marchewkowy pod oczy, więc wreszcie kupiłam ubijaczkę do mleka, żeby miała czym te kremy wymieszać.
Potem bubble tea o smaku taro z kulkami z tapioki i marakują. Kupiłam sobie czekoladę, taką piękną, że kupowałam ją tylko na prezent, a dla mnie była zbyt dobra, żeby ją tak po prostu sobie zjeść.
To było takie prawdziwe szwendanie. Jak wtedy gdy byłam sama, nie miałam tylu obowiązków. Takie trzy godziny i znowu poczułam się wolna. Poczułam się sobą, tą prawdziwą Kasią, która się czasem gubi, gdy za dużo ma na głowie spraw.
Po powrocie do domu postanowiłam napić się nowej czekoladowej herbaty, pierwsza torebka z herbatą jaką wyciągnęłam miała motto, "Bądź dla siebie dobra". Siebie też trzeba umieć kochać. To takie potrzebne. Prawda?
A czekolada jest już przeszłością, została przeze mnie w pełni zdegustowana :)
